Je ouders betalen je studies tot deze voltooid zijn. Volgens de wet heb je als meerderjarig kind zelfs een vorderingsrecht ten opzichte van je ouders als ze onvoldoende zouden bijdragen. Maar… je studies moeten dan wel een normale vooruitgang kennen. Investeren je ouders wat meer in de studies van één van je broers of zussen? Dan kan een erfovereenkomst een oplossing zijn om latere discussies te vermijden.

Gebuisd
Als algemene regel geldt dat je ouders je opleiding moeten financieren. Ook wanneer je meerderjarig bent. Er moet dan wel sprake zijn van een “normale vooruitgang”. Dat neemt niet weg dat je als jong volwassene je interesses mag verkennen en je mag oriënteren. Zo moeten je ouders ook betalen wanneer je initieel een foute studiekeuze maakt en je dan herpakt. Je hebt als jongere recht op een tweede, en zelfs derde kans. Zolang je motivatie om te slagen er maar is. Ook wanneer slechte punten te wijten zijn aan omstandigheden buiten jezelf (denk maar aan een trauma of ziekte), zijn je ouders verplicht om je studies te financieren.

Maar soms wil het écht niet lukken. Wanneer je jaar na jaar buist, zijn je ouders niet langer verplicht om bij te dragen. Het afgelegd – al dan niet hobbelig – parcours en de inspanningen die je levert zijn belangrijke punten die een rechter in overweging neemt, indien het echt tot een conflictsituatie zou komen.

Een tweede opleiding
Je ouders moeten je financieel helpen bij je opleiding tot je redelijke kansen hebt op de arbeidsmarkt. In principe bekostigen ouders één volledige opleiding. Maar ook dit verschilt van geval tot geval. Zo maken korte aanvullende of gespecialiseerde studies (bv. een master na master) ook deel van het ‘totaalpakket’. Als je tweede opleiding in het verlengde ligt van de vorige, moeten je ouders bijdragen. Hetzelfde geldt als je tweede opleiding je kansen op de arbeidsmarkt verhoogt.

Maar wat als je plots een kunstopleiding wil volgen na een opleiding rechten? Dan mag je aannemen dat je ouders niet verplicht zijn om de tweede studie te financieren.

Niet akkoord met de studiekeuze
Niet elke opleiding biedt evenveel kansen op de arbeidsmarkt. En je ouders willen uiteraard het beste voor je. Hebben ze wettelijk gezien iets te zeggen over je studiekeuze? Nee. Want ten aanzien van meerderjarige kinderen speelt het ‘ouderlijk gezag’ niet. Je ouders kunnen dus niet weigeren om bij te dragen tot een studie omdat ze niet achter je studiekeuze staan.

Dat je een bijverdienste of vakantiejob uitoefent, betekent trouwens niet dat je deze inkomsten moet aanwenden voor je studies. Een vakantiejob ontslaat je ouders niet van hun bijdrageplicht. Enkel wanneer je inkomsten ‘abnormaal’ hoog zouden zijn, kunnen je ouders hun financiële steun voor je studies wat terugschroeven.

Luxe-uitgaven
De onderhoudsplicht van je ouders kent nog een andere grens: je ouders moeten niet instaan voor ‘luxe-uitgaven’. Woon je dicht bij de universiteit en verloopt de samenwoning goed? Dan kan je je ouders niet dwingen om een kot te betalen. Zijn de afstanden tijdrovend, dan ligt dat anders.

Studenten willen vaak verder studeren. ‘Verder’ in de zin van ‘langer’, maar soms ook letterlijk in de zin van ‘in het buitenland’. Zijn dat “meeruitgaven”? Hangt af van de concrete situatie. Of iets als een luxe-uitgave bestempeld wordt, hangt onder meer af van het inkomen van je ouders.

De erfovereenkomst: latere discussies met broers en zussen vermijden
Vandaag bestaan er tal van master-na-master opleidingen, postgraduaten, specialisaties… Een jaar of twee studeren in het buitenland schrikt niet af, ongeacht welk prijskaartje aan zo’n avontuur vasthangt. Natuurlijk is het ene kind het andere niet. Je ouders kunnen perfect een kind hebben waarvan de grootste droom een specialisatie is in het buitenland, terwijl een ander kind de schoolbanken liever zo vlug mogelijk achter zich laat…

Ouders proberen dan ook vaak tot een evenwichtige regeling te komen wat de ‘investering in hun kinderen’ betreft. Maar discussies tussen broers en/of zussen over wie wat in zijn leven heeft gekregen zijn courant. Ook jaren na de feiten. Of zelfs op het ogenblik dat de kinderen erven.

Een “familiepact” opstellen kan een oplossing zijn als de investering van je ouders in de studies van één van hun kinderen hoog zijn. Centraal bij het familiepact staat de wens van je ouders om samen met jou en je broers of zussen (hun toekomstige erfgenamen) op zoek gaan naar een “fair” evenwicht: een globaal akkoord over de latere behandeling van de schenkingen en voordelen die jullie hebben ontvangen én hun invloed op jullie latere erfenis.

Zo’n familiepact kan verregaande gevolgen hebben. Als je ouders zo’n overeenkomst willen opstellen, moeten ze hiervoor naar een notariskantoor. De notaris zal jullie begeleiden en adviseren. Door op voorhand te anticiperen op bepaalde problemen die zich zouden kunnen voordoen bij de verdeling van de nalatenschap, worden latere conflicten en discussies tussen je broers en zussen  vermeden.