Het leven zit vol verrassingen! Mooie en jammer genoeg ook minder mooie. Op sleutelmomenten advies vragen aan je notaris is een must. Wanneer en waarom precies? Ontdek ons overzicht!

0 jaar

Papa en mama zijn niet getrouwd, maar ik zit wel in de buik van mijn mama! Mijn ouders weten dat een kindje krijgen gepaard gaat met veel afspraken, ook op financieel vlak. Daarom gaan ze al eens langs bij de notaris. Ze willen weten of een huwelijk voordelen heeft, hoe ze mij het best kunnen beschermen als er iets zou gebeuren met één van hen. Bepaalde afspraken over ons gezinnetje leggen ze vast in een notariële samenlevingsovereenkomst.

18 jaar

Opa en oma willen me een financieel duwtje in de rug geven. Nu zijn ze nog gezond, gelukkig, maar ze weten dat ik later mijn eigen zaak wil opstarten en willen hun steentje bijdragen, ook als ze er dan niet meer zouden zijn. Ze lieten daarom een notariële schenkingsakte opstellen waar duidelijk in staat dat het geld enkel daarvoor dient. Ik moet opa en oma de wereld niet leren kennen: ze weten ook dat een jonge student als ik het geld anders ook een minder deugdzame bestemming zou durven te geven.

25 jaar

Diploma op zak en dus sla ik de deur van het ouderlijke huis achter mij dicht. Eindelijk op eigen benen! Ik heb een mooi huurhuisje op het oog, maar de verhuurder liet me verstaan dat hij eraan denkt het te verkopen. Het huisje is alles wat ik zocht in een woning en het staat te koop aan een zeer scherpe prijs. Mijn ouders moedigen mij aan: zo’n kans kan ik niet laten liggen. Ze willen mij zelfs een duwtje in de rug geven. Of ja “geven”… ze stellen voor om naar de notaris te gaan om een leningsovereenkomst op te stellen. Ze willen mij immers helpen, maar ze willen ook zeker zijn dat mijn zus zich niet benadeeld voelt door de lening.

27 jaar

Zij is de liefde van mijn leven. Enfin, dat denk ik toch. Trouwen staat nog niet meteen in ons woordenboek, maar we willen toch wat meer en dichter bij elkaar zijn. We hebben ervoor gekozen om wettelijk te gaan samenwonen en maakten schriftelijke afspraken. Vooral dan met betrekking tot het huis. De notaris legt mij uit dat mijn vriendin kan blijven wonen in mijn huis eenmaal er mij iets zou overkomen, maar ik vind het allemaal wat ingewikkeld tegenover mijn ouders. En ondertussen heeft zij toch al serieus geïnvesteerd in de werken en verbouwen van “mijn” huisje. Misschien toch maar eens bij de notaris passeren zodat alles op papier staat. We beloofden elkaar ook om voor elkaar te zorgen, als dat nodig zou zijn.

30 jaar

Ik heb haar ten huwelijk gevraagd en ze heeft ‘ja’ gezegd! Wel dringt haar pa erop aan dat we een huwelijkscontract opstellen. Dat versta ik wel, want ik droom al van de opstart van mijn zaak en in de toekomst zullen daar ongetwijfeld grote investeringen bij komen kijken. En mijn vriendin wil zelf haar inkomsten houden. Ze werkt ook hard voor. Natuurlijk waakt mijn toekomstige schoonvader erover dat zijn dochter niet met lege handen komt te staan, mocht ons huwelijk op de klippen lopen. Trouwen met scheiding van goederen vormt voor mij geen probleem. Durven praten over ons vermogen en onze toekomst is een teken dat mijn relatie goed zit.

32 jaar

Al lang droom ik van mijn eigen zaak. Mijn grootouders zaliger moedigden mijn ondernemende geest aan en zetten wat centen opzij om mij te helpen de stap te zetten toen ik 18 jaar was. Nu is het eindelijk zover. Mijn notaris hielp mij de meest geschikte ondernemingsvorm te kiezen en begeleidde me bij de oprichting van mijn bv.

34 jaar

Ondertussen ben ik al twee jaar zaakvoerder van mijn eigen kleine onderneming. Het is een droom. Het kost mij bloed, zweet en tranen maar ik ben gepassioneerd. Het ondernemen is vallen, opstaan en durven investeren. Dat laatste baart me soms zorgen. Wat als het ooit helemaal misloopt? Wat als ik met schulden zit die ik financieel niet aan kan? Mijn notaris vermeldde het al twee jaar geleden: een verklaring van onbeslagbaarheid van de gezinswoning beschermt je gezinswoning tegen beslag van professionele schuldeisers. Toen dacht ik er nog niet aan, maar deze gemoedsrust wil ik nu wel hebben.

42 jaar

Voor mij kwam het als een donderslag bij heldere hemel. Mijn echtgenoot wil van mij scheiden. Toch wil ik niet dat ons huwelijk van 12 jaar eindigt in een vechtscheiding. We zijn het erover eens dat we een objectieve gids nodig hebben die ons helpt met de materiële en juridische aspecten van onze scheiding. Hoe fout het tussen ons ook gelopen is, dit willen we correct doen. Zeker ook voor onze kinderen! Onze notaris staat ons gelukkig bij met raad en daad.

46 jaar

Mijn twee dochters vinden het oké. Haar zoon en dochter zien het ook wel zitten. En dus gaan mijn vriendin en ik bij elkaar wonen en vormen we met z’n zessen een nieuw samengesteld gezin. Uit onze eerdere relaties hebben we wel geleerd dat je je in je goede dagen moet voorbereiden op de minder goede. Ik wil niet meer trouwen en mij financieel niet meer binden aan iemand. Voor een samenlevingsovereenkomst gaan we wel opnieuw bij de notaris. Haar kinderen zijn jong en er moeten toch wat afspraken gemaakt worden over de maandelijkse bijdragen. Zij wil zekerheid en financiële stabiliteit en ik snap dat ergens wel. Binnen een aantal jaar wil ik gerust overwegen om een testament op te stellen. We zien wel waar het leven ons brengt.

69 jaar

Ik kon mijn kinderen financieel steunen op het juiste (lees: duurste) moment in hun leven. Toen ik met pensioen ging, verdiepte ik mij met de hulp van mijn notaris in alle aspecten van successieplanning om zo fiscaalvriendelijk mogelijk mijn vermogen door te geven. Vandaag ga ik naar de notaris om zeker te zijn dat de schenkingen die ik aan mijn kinderen gaf evenwichtig zijn. Ik zou niet willen dat er ruzie is als ik er niet meer zou zijn. De erfovereenkomst biedt een oplossing!

93 jaar

Morgen ben ik er niet meer. Ik ben een beetje bang, maar toch erg gelukkig omdat ik mag terugkijken op een mooi leven en een pracht van een familie. Maar een ongeval, een ziekte, geheugenverlies… Het komt misschien binnenkort. Ik ga morgen met mijn kinderen naar de notaris voor een zorgvolmacht. Zo bepaal ik vandaag wie van mijn kinderen wat zal beheren wanneer ik wilsonbekwaam wordt. Het is een zekerheid en bescherming voor heel mijn gezin.

Tekst: Dirk Remmerie – Beelden: Peter Frison

Meer info op Notaris.be.